kłótliwość

kłótliwość
{{stl_3}}kłótliwość {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kwutlivɔɕʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}f {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_14}}Streitsucht {{/stl_14}}{{stl_15}}f, {{/stl_15}}{{stl_14}}Zanksucht {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}pej{{/stl_30}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • kłótliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. kłótliwośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kłótliwy w zn. 1.: Kłótliwość niektórych kobiet. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kłótliwość — ż V, DCMs. kłótliwośćści, blm rzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1) Wrodzona kłótliwość …   Słownik języka polskiego

  • warchoł — m IV, DB. a, Ms. warchołole; lm M. y, DB. ów «człowiek łamiący prawo, zakłócający spokój, wywołujący przez swą kłótliwość i samowolę zamęt, zamieszanie; awanturnik, wichrzyciel» Mieć usposobienie warchoła …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”